خدا ی بزرگم...

چه به روزگارم آوردی؟؟

قرارمان این بود؟؟؟

چه شد آن همه عشق؟؟

سوال ها زیادی ازت دارم

دیگر آرزویی برایم نمانده است

تقصیر کیست؟؟

چ کسی نابودم کرده است؟؟تو؟؟

خودم؟؟انسانها؟؟

لعنت..

لعنت به انسان هایی ک به من صدمه زدند...

شکسته دلم...

حوصله صحبت کردن ندارم...

آخه مگر کسی ام

وجود داره ک بتواند

دردهایم را بفهمد؟؟

نه درد من!!!

 هیچ موجودی

نمیتواند درد دیگری را بفهمد...

چه خدایی هستی...

تو ام درد داری نه؟؟

 چیزی بهم نگفته ای اما...

معلوم است

دردی در دل داری...

از چشمانت خوانده ام...

به تو چ کسی صدمه زده است؟؟

ما انسان ها؟؟

خب دیگر همینیم پرتوقع و پررو!!!!

فکر میکنیم تو دلی نداری!

داری مگر نه؟؟

پس چرا دلت به حال من نمیسوزه؟؟

پیر شده ام پیر

ولی کسی نمیداند...

توام به کسی نگو...

آخر میترسم

بیشتر بهم صدمه بزنند...

از تظاهر خسته شدم...

تظاهر به شادن بودن و

عالی بودن حالم...

آآآآآآآآه خدا بزرگم...

چه کار کردی با من؟؟

احمقانه است

ولی از دوست داشتنم

بهت کم نشده است!!!

دوستت دارم و

خواهم داشت!

عاشقانه میپرسمت و

خواهم پرستید!

تو رو نمیدانم

ولی من بی تو میمیرم...

چون دلم خوش است

حداقل کسی حال من رامیفهمد...

چه کسی میتواند فرض کند

ک حال من بد است

جزتو؟؟

دیگه حتی قادرنیستم

برای توصیف حالم

از کلمات استفاده کنم...

کوچک اند خیلی کوچک...

روحم نیاز به خواب دارد...

خوابی ک نام آن را در زمین

مرگ گذاشته اند...

ولی من آرامش میگذارم...

خدای من میشود شانه هایت را

در اختیار من بگذاری؟؟

میخواهم گریه کنم ولی نه زیاد...

اخر دیگر جای گریه ای برایم نگذاشته ای...

همش را در دلم ریخته ام...

به نظرکوچک میاید ولی...

بس است...!!!!

نمیخوام سرت را درد بیاورم...

از این حرفا زیاد با هم داریم...

 

+بچه ها ببخشید ک زیاد شد

خیلی دوستتون دارم

مرسی از اینکه به درد و دلام گوش میدین

نظرات شما عزیزان: